Inkisizioaren historia



INKISIZIOA 1231-1860

Inkisizioa erakunde multzo bat da, bere 
helburua, elizaren barruan heresia 
ezabatzea da.
Heresia sinismen sistema 


batean, bereziki erlijio batean, aldaketa 


berri eztabaidagarri bat sartzea da.  




.Heresia baten 

sortzaileari heresiarka deitzen zaio eta 

 norbanakoei heretikoak.


Erdi Aroko inkisizioa, 1184an sortu zen Frantziako hegoaldean albitar eta kataroen heresiari aurka egiteko.Albitar eta kataroak heretikoen sekta bat ziren. Inozentzio III.ak sortu zuen 1184an, heresia zapaldu eta heretikoak zigortzea helburua zuen.

1252an inozentzio IV.ak inkisizio prozesuetan tortura erabiltzea onartu zuen  oso auzitegi ankerra izan zen erruduntzat jotakoak gogor zigortzen zituztelako , inkisizioa ia europa osora zabaldu zen .Heretikoak edonon aurkitu,epaitu,eta zigortzeko  sistema osoa zen inkisizioa

Inkisidoreak polizia motako indar bat ziren, jendearen salaketen bidez atxilotu eta epaitzen zutenak. XIII. mendetik, aitorpenak lortzeko torturatu egiten zen eta errudunei (gehienak, salatu gutxi izaten baitziren errugabe deklaratuak) zigor arin bat (ondasunen konfiskatzea) edota gogor bat (urkatzea bere bekatugatik damutzen bazen, errea ez bazen damutzen) aplikatzen zitzaien.
                   

INKISIZIOAREN PERTSONAI GARRANTSITSUAK:
  • Inozentzio III.sortu zuen inkisizioa 1215ean.


  • Inozentzio IV.ak :1252an  Inkisizioak prozesu eta tortura erabiltzea onartu zuen.

  • Tomás de Torquemada izan zen lehen inkisidore nagusia.

    Inkisizioak Sixto IV.ari esker izaera erlijioso-politikoa hartu zuen.

    Juana De Arco izan zen frantzez heroi bat eta ingelez inkisizioa epaitu eta erre zuten. 

Akusazioa

Inkisizioa hiri batera iristen zenean, grazia-ediktua ematen zuen. Igandeko meza bukatzean, inkisidoreak ediktua irakurtzen zuen: heresia posibleak azaltzen ziren, eta denak animatzen zituzten inkisizio-auzitegira joateko beren kontzientziak askatzeko. Asko ziren presentatzen zirenak elizan boluntarioki eta ustezko gaizkide guztiak aitortzen zituztenak.
Salaketak anonimoak ziren, eta salatuak ezin zuen jakin nork salatzen zuen.

    Atxiloketa

Aztertzaileak salaketa aztertzen zuten, eta heresia zegoela edo ez esan behar zuten, eta epaitua atxilotzen zen. Kasu batzuetan, atxilotuak bi urte kartzelan itxaroten zuen aztertzaileak kasua aztertu arte.
Atxilotzen bazuten, Inkisizioak haren ondasunak bereganatzen zituen. Urteak pasa zitezkeen kartzelan zergatia jakin gabe. Ohikoa zen jendea kartzeletan hiltzea.

     Prozesua

Prozesu inkisitoriala audientzia batzuez osatuta zegoen. Abokatu bat izendatzen zitzaion salatuari, eta konbentzitu behar zuen aitortzeko. Kasua bukatzean bozketa bat egoten zen, eta denak akordio batera iritsi behar zuten.

    Epaia

Akusatua askatzea gerta zitekeen, baino gutxitan gertatzen zen. Prozesua bertan behera geratzen bazen, akusatua libre geratzen zen.
Erruduna bazen, bere delituak konfesatu behar zituen. Akusatua errekontzilia zezaketen eta kartzelara bidali, ondasunak kendu edota gorputz-zigorra jaso zezakeen. Zigor larriena erlaxazioa zen, hau da, sutara botatzea.

   Epaitegiaren osaera

Epaitegiak normalean honela zeuden osatuta:
  • Bi edo hiru inkisidore
  • Jasotzaile bat
  • Fiskal bat
  • Sekretuko hiru notario
  • Bahiketen eskribau bat
  • Nuntzio bat
  • Udaltzain bat
  • Atezain eta kartzelari bat

   Arrazoiak

Ezinezkoa da justifikazio bat bilatzea jazarpenak egiteko zeuden arrazoiak. Hauek ziren batzuk:
  • Heresia
  • Sorginkeria
  • Luteranismoa
  • Humanismoa
  • Moriskoak eta juduak
Irtenbiderik ez zuten,denak kondenatuak zeuden eta batzuk sententziak.